Για τις εξελίξεις στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
Από τον Νοέμβριο του 2018 γινόμαστε ακόμα μια φορά, θεατές των εξελίξεων και του έντονου ενδιαφέροντος σχετικά με το ΕΜΣΤ, για το πολυαναμενόμενο επίσημο άνοιγμα στο κοινό της μόνιμης συλλογής του. Το ενδιαφέρον του τύπου αλλά και των κομμάτων της αντιπολίτευσης με ερωτήματα στη Βουλή, πυροδότησε η μη ανανέωση της θητείας της προηγούμενης διευθύντριας όπως και το άγονο αποτέλεσμα του διαγωνισμού για τη ανάδειξη νέου / νέας.
Με την πίεση του χρόνου και των διαδικασιών απορρόφησης της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, το Υπουργείο για να βγει από τη δύσκολη θέση διορίζει προσωρινό διευθυντή τον κ. Δ. Αντωνακάκη, αρχιτέκτονα μηχανικό, με τη συνδρομή της κ. Σ. Τσιάρα, νυν αναπληρώτριας διευθύντριας του MOMus, έως ότου ολοκληρώσει και τον διεθνή διαγωνισμό. Όλα αυτά δείχνουν για άλλη μια φορά τον κακό σχεδιασμό και την έλλειψη σταθερής εθνικής πολιτικής πάνω στις εικαστικές τέχνες.
Το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος έχει επανειλημμένα τονίσει πως τα Μουσεία Σύγχρονης Τέχνης που ιδρύει η πολιτεία, πρέπει να είναι ανεξάρτητα επιστημονικά ιδρύματα έρευνας για την εικαστική Δημιουργία. Και το αντικείμενό τους πρέπει να είναι το σύνολο της Σύγχρονης, δηλαδή της τρέχουσας εικαστικής Δημιουργίας, ένα ανοιχτό και προσβάσιμο για το σύνολο των δημιουργών μουσείο-εργαστήριο, όπου η σύγχρονη Δημιουργία, χωρίς αποκλεισμούς, συνδιαλέγεται με την επιστήμη της Αισθητικής. Αντίθετα, ένα Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης προσανατολισμένο -όπως σήμερα τα μεγαλύτερα Μουσεία της Ευρώπης- στις απαιτήσεις της “Αγοράς της Τέχνης”, και εξαρτάται από αυτήν και από τη χρηματοδότηση των «επενδυτών», μετατρέπεται εύκολα σε ένα πρακτορείο επιβολής ιδεών, στα πλαίσια των αναγκών των ίδιων των «επενδυτών» και του χρηματιστήριου της Τέχνης.
Έξω από όλα αυτά τα πολιτικά παιχνίδια το ΕΕΤΕ μένει σταθερό στην θέση που έχει διατυπώσει όλα αυτά τα χρόνια για ένα Μουσείο που θα είναι ένα επιστημονικό Ίδρυμα με διοίκηση που θα ορίζεται από τους επίσημους περί τα εικαστικά επιστημονικούς φορείς του κράτους - και από κει θα απορρέει το κύρος του - και που σκοπός του θα είναι η έρευνα και η ισότιμη ανάδειξη όλων των τάσεων της σύγχρονης Εικαστικής τέχνης σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.