10 10-2024
Αθήνα

Αλλαγή ωραρίου Έκθεσης Γλυπτικής 2024 στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο

Εγκαίνια Πέμπτη 10 Oκτωβρίου 2024, 18:00

04 11-2024
Αθήνα

Ανακοίνωση για την απεργία

Συμμετοχή των εικαστικών στις απεργιακές κινητοποιήσεις στις 6 & 20/11

11 10-2024
Αθήνα

Κάλεσμα σε έκτακτη Γενική Συνέλευση για το φορολογικό- ασφαλιστικο

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων στην Αίθουσα Αντώνης Τρίτσης στις 6.00 μμ.

Προβολή

Όλοι στο Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στα Προπύλαια την Τετάρτη 07 Ιουλίου στις 07:30 μμ

 


 ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ  

ΠΟΥ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΕΙ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ   

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΣΤΙΣ 7.30 μμ.

Μετά από ένα οχτάμηνο εγκλεισμό, κατά τη διάρκεια του οποίου η κυβέρνηση επιδόθηκε στη  ψήφιση εκατοντάδων αντιλαϊκών νόμων και υπουργικών αποφάσεων, την κατάργηση των καλλιτεχνικών μαθημάτων και των κοινωνικών επιστημών στο Λύκειο, την δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας, την ένταση της καταστολής, τον κατακερματισμό  των εργασιακών δικαιωμάτων με τον πρόσφατο αντεργατικό νόμο, έρχεται η υπουργός Παιδείας και καταθέτει, μέσα στη περίοδο των πανελλαδικών εξετάσεων για να ψηφιστεί μέσα στο καλοκαίρι, το νομοσχέδιο με τον βαρύγδουπο τίτλο: «Για την αναβάθμιση του σχολείου και την ενδυνάμωση των Εκπαιδευτικών». Άλλωστε είναι πλέον πρακτική τα τελευταία χρόνια, οι αντιπαιδαγωγικοί νόμοι να κατατίθενται μέσα στο κατακαλόκαιρο που τα σχολεία είναι κλειστά, για να μην μπορεί να αντιδράσει η εκπαιδευτική κοινότητα.

Μετά από αλλεπάλληλα χτυπήματα που έχει δεχτεί η δημόσια εκπαίδευση κι από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, σ’  ένα θέατρο εντυπωσιασμού ο πρωθυπουργός με την υπουργό, παρουσίασαν το νέο νομοσχέδιο για την Παιδεία στις 23/6, ενώ στις 22/6 η Νίκη Κεραμέως κάλεσε τους εκπροσώπους της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ σε έναν προσχηματικό «διάλογο» χωρίς να αναφέρει τίποτα για τα πραγματικά προβλήματα που ταλανίζουν χρόνια το δημόσιο Σχολείο. Ενώ απέκλεισε κάθε συζήτηση για τους διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών, παρουσίασε περιχαρής τους τέσσερις άξονες του νομοσχεδίου, που αποτελούν «τομή στη σύγχρονη εκπαίδευση», σε τίτλους…  

   Η υπουργός Παιδείας ως ψυχρός εκτελεστής, νομοθετεί με βάση το κυβερνητικό πρόγραμμα όπως δήλωσε, που δεν είναι άλλο -όπως το ζούμε άλλωστε- από ένα πρόγραμμα απόλυτης υποταγής στους επιχειρηματικούς ομίλους και τα μεγάλα συμφέροντα.

Σχετικά με τους άξονες του νομοσχέδιου, σε ότι αφορά την μεγαλύτερη «αυτονομία» της σχολικής μονάδας στο παιδαγωγικό κομμάτι, στο κομμάτι της λήψης αποφάσεων και εν γένει στη συνολική λειτουργία της καθώς και στην αξιοποίηση πόρων και εγκαταστάσεων, είναι σαφές ότι στόχος της κυβέρνησης είναι να περάσει η χρηματοδότηση των σχολείων στα χέρια ιδιωτών και  ΜΚΟ έτσι ώστε να απαλλαγεί η ίδια, ενώ θα υπάρχουν και ανταποδοτικά οφέλη με την «αξιοποίηση των εγκαταστάσεων των σχολικών μονάδων» με πολιτιστικές, αθλητικές και άλλες  δράσεις χωρίς να απαιτείται έγκριση από το υπουργείο, όπως αναφέρεται και στο νομοσχέδιο. Έτσι σχολεία που έχουν το προνόμιο να βρίσκονται σε περιοχές ευνοημένες οικονομικά θα έχουν καλύτερη χρηματοδότηση, από σχολεία υποβαθμισμένων περιοχών και η εκπαίδευση θα έχει όλο και πιο έντονο ταξικό χαρακτήρα με έναν ακραίο διαχωρισμό εκπαιδευτικών, μαθητών και των οικογενειών τους. Στην ίδια  αντίληψη ταξικού προσδιορισμού, είναι και η ενίσχυση των πρότυπων και πειραματικών σχολείων.

Επιχειρείται ένα ακόμα χτύπημα στον ενιαίο χαρακτήρα του περιεχομένου σπουδών στο σχολείο με την εισαγωγή του λεγόμενου πολλαπλού βιβλίου. Η ίδια η Υπουργός ανέφερε ότι με βάση τα νέα προγράμματα σπουδών θα κληθούν διάφορες συγγραφικές ομάδες να παράγουν τα δικά τους βιβλία, από τα οποία θα μπορεί να αποφασίζει το κάθε σχολείο ή ο εκπαιδευτικός ποιο θα αξιοποιεί. Η συγγραφή των βιβλίων από αρμοδιότητα του κράτους μεταφέρεται στους ιδιώτες, ενώ δεν εξασφαλίζεται η ευθύνη του κράτους για τη δωρεάν παροχή τους. Η δήθεν «ελευθερία επιλογής» υπονομεύει την πραγματική σύγχρονη ανάγκη για ένα ενιαίο, σύγχρονο, επιστημονικά και παιδαγωγικά τεκμηριωμένο πρόγραμμα σπουδών. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες ο αναπόφευκτος  διαχωρισμός των σχολείων σε «καλά» και «κακά» και η δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων είναι άμεσα συνδεδεμένα και με τη διαφοροποίηση της σχολικής γνώσης, με την επιταγή να μη μαθαίνουν όλα τα παιδιά «τα ίδια γράμματα», άλλωστε δια στόματος πρωθυπουργού ακούσαμε πως «δεν είμαι απαραίτητο να πάνε όλοι στο Πανεπιστήμιο…».

Ο διευθυντής της σχολικής μονάδας αποκτά υπερεξουσίες και συρρικνώνεται ο ρόλος του Συλλόγου Διδασκόντων. Δημιουργείται ο θεσμός του μέντορα που θα έχει στην ευθύνη του τους νέους συναδέλφους, όπως επίσης και οι συντονιστές τάξεων και αντικειμένων.

Σχετικά με τη λεγόμενη «ατομική αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών, ο ασφυκτικός έλεγχος ώστε να υλοποιούν κατά γράμμα τις κατευθύνσεις της εκάστοτε κυβέρνησης είναι δεδομένος. Ο εκπαιδευτικός θα αξιολογείται ατομικά σε 4βαθμη κλίμακα και θα χαρακτηρίζεται ως μη ικανοποιητικός, ικανοποιητικός, πολύ καλός, εξαιρετικός. Οι εκπαιδευτικοί που θα κρίνονται ως μη ικανοποιητικοί και ικανοποιητικοί θα οδηγούνται σε «επιμόρφωση», για την οποία η Υπουργός απάντησε ότι δεν έχουν σκεφτεί τον τρόπο που θα γίνει! Το Υπουργείο Παιδείας κρύβει συνειδητά ότι ο χαρακτηρισμός υπαλλήλων με βάση τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα ως μη επαρκείς ανοίγει τον δρόμο έως και για την απόλυσή τους! Η Υπουργός Παιδείας δεν ανέφερε τις διαδικασίες της αξιολόγησης αλλά είναι γνωστό ότι αυτή θα συνδέεται με ατομικά φύλλα αξιολόγησης, συνέντευξη και παρατήρηση εντός της σχολικής τάξης. Ανέφερε όμως ότι ο διευθυντής του σχολείου, για να αποκτά εικόνα στο αξιολογικό του πεδίο, θα παρακολουθεί το μάθημα του κάθε συναδέλφου όποτε αυτός κρίνει Το αξιολογικό πλέγμα που διαμορφώνεται στοχεύει στον πιο ασφυκτικό έλεγχο της δουλειάς του εκπαιδευτικού με βάση τις αντιεκπαιδευτικές κατευθύνσεις. Αντίστοιχα συστήματα αξιολόγησης έχουν εφαρμοστεί σε πολλές χώρες του εξωτερικού με τραγικά αποτελέσματα.

Στα πλαίσια της αναβάθμισης του σχολείου το υπουργείο προτείνει επίσης την «πρωτοποριακή»  ιδέα της ανεστραμμένης τάξης με τη λογική ότι ο μαθητής οικοδομεί μόνος του τη γνώση και “αξιοποιείται περισσότερος χρόνος στη τάξη”. Επί της ουσίας θα μπορεί ο εκπαιδευτικός αντί του τετράμηνου διαγωνίσματος εναλλακτικά, να αναθέτει στους μαθητές να παρουσιάσουν το επόμενο μάθημα, το αδίδακτο δηλαδή, δίνοντάς τους διαδικτυακό υλικό για έρευνα στο σπίτι τους. Πρακτικά αυτό προϋποθέτει ότι οι μαθητές διαθέτουν τα μέσα και την τεχνολογία, ώστε να υποστηρίξουν την ατομική έρευνα, ενώ συνεχίζεται έμμεσα το αποτυχημένο μοντέλο της τηλεκπαίδευσης και χάνεται η ζωντανή εμπειρία της μάθησης μέσα στην τάξη, της  ανάπτυξης θεμάτων και αλληλεπίδραση εκπαιδευτικού και μαθητών.    

Η κυβέρνηση ακρωτηριάζει κάθε κοινωνικό δικαίωμα χρησιμοποιώντας τα εργαλεία που της έδωσαν οι προηγούμενες και αφού καλλιέργησε το πρόσφορο έδαφος της καραντίνας, με την ψήφιση αντιδραστικών  νόμων πτώχευσης καταστολής και αυταρχισμού όπως πρόσφατα το τον νόμο για τα εργασιακά,  τώρα προτείνει το  εκπαιδευτικό νομοσχέδιο που βρίσκεται αντίθετο σε κάθε επιστημονική παιδαγωγική αντίληψη, σε κάθε εκπαιδευτικό, κάθε γονιό, για να προικίσει με το φτηνό  και χωρίς αντιστάσεις εργατικό δυναμικό της νέας γενιάς, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους του ΣΕΒ και του ΟΟΣΑ σύμφωνα με τις επιταγές τους για ανάπτυξη δεξιοτήτων και δημόσια εκπαίδευση για της ανάγκες της αγοράς, «επένδυση σε περισσότερες, καλύτερες και σύγχρονες δεξιότητες, οι οποίες είναι αναγκαίες για την αποτελεσματική λειτουργία των επιχειρήσεων» όπως η ίδια η κυβέρνηση ομολογεί.

Το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας μαζί με όλη τη κοινωνία, τους μαθητές, τους εργαζόμενους γονείς, τους εκπαιδευτικούς θα είναι απέναντί τους. Γιατί οι καλλιτέχνες πλήττονται πολλαπλά με αυτή την ανίερη επίθεση που δέχεται η Δημόσια Παιδεία: γιατί σχεδόν τα μισά μέλη του ΕΕΤΕ ματώνουν για χρόνια στα σχολεία κάτω από απαράδεκτες συνθήκες εργασίας, προσπαθώντας να εμπνεύσουν τους μαθητές τους για τις αξίες της Τέχνης και του Πολιτισμού που καταρρακώνονται από τις  πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων, ενώ πλήττονται και από την εκδίωξη των εικαστικών μαθημάτων από το Λύκειο, εργαζόμενοι με απαράδεκτες συνθήκες εργασίας ως αναπληρωτές, εκδιώκονται  από την εκπαίδευση για ένα παράβολο των 3 ευρώ.  Γιατί είναι και οι καλλιτέχνες  γονείς που αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους  γιατί ως δημιουργοί θέλουν το έργο τους να έχει αποδέκτες τα μέλη μιας υγιούς κοινωνίας.

ΠΥΛΩΝΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

ΑΞΟΝΕΣ ΜΑΣ Η ΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ Η ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ  

ΠΟΥ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΕΙ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ   

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΣΤΙΣ 7.30 μμ.

Για το δελτίο τύπου πατήστε εδώ


Το Newsletter μας

Χάρτης

Στείλτε μας μήνυμα

Επικοινωνία


Ωράριο

Δευτ.-Παρ:10