Για το νομο 4151/2013, για τις «τιμητικες συνταξεις» λογοτεχνων - καλλιτεχνων 30 Σεπτεμβρίου 2015

Κύριε Υπουργέ

Η καθολική λύση του Ασφαλιστικού – Συνταξιοδοτικού των εικαστικών αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας και αναφαίρετο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου καλλιτέχνη. Η Πολιτεία δεν επιτρέπεται να αντιμετωπίζει την Τέχνη και τους ανθρώπους που τη δημιουργούν σαν αναλώσιμα προϊόντα και διακοσμητικά στοιχεία για βιτρίνες. Η αδιαφορία για τους όρους και τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο καλλιτέχνης καλείται να εκφραστεί οδηγεί στην σταδιακή κατάργηση του πολιτιστικού προσανατολισμού και στον παροπλισμό των  εμπνευστών του.-

Η Πολιτεία έχει θεσπίσει τις συντάξεις καλλιτεχνών λογοτεχνών, αναγνωρίζοντας το κενό στην κοινωνική ασφάλιση.

 Θα μιλούσαμε αλλιώς για αυτές τις συντάξεις αν είχε λυθεί το ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών . όμως μως σήμερα είναι ο μοναδικός πόρος ζωής για τους ηλικιωμένους καλλιτέχνες. Όμως είναι εξαιρετικά ανεπαρκείς.

 
Συγκεκριμένα:

Δίνονται μόνο 20 συντάξεις συνολικά, στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων (ζωγράφων, γλυπτών, συγγραφέων, ποιητών, μουσουργών, συνθετών, λαϊκών καλλιτεχνών, κλπ 36 καλλιτεχνικών κλάδων) που αν και συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με τη δημιουργία τους, αν και δώσανε όλη τους τη ζωή σε αυτό που λέγεται «συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας», στον Πολιτισμό, τους καταδικάζουν στην απόλυτη ανέχεια, εφόσον είναι παντελώς ανασφάλιστοι οι περισσότεροι.

Τα όριο συνταξιοδότησης ανεβαίνει στο 67^ο έτος   αντί του 65^ου.
 
 
 

• Το Ύψος  της σύνταξης  περιορίσθηκε στα 720 ευρώ.
• Προβλέπεται ως προϋπόθεση να μη λαμβάνουν άλλη σύνταξη ίση ή μεγαλύτερη των 720 ευρώ από οποιονδήποτε δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα κύριας ή επικουρικής ασφάλισης. Η  σύνταξη περικόπτεται ώστε το  άθροισμα και των δύο συντάξεων να μην υπερβαίνει τα 720 ευρώ.
• Δύο Διοικητικοί υπάλληλοι (ένας του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και ένας του ΥΠΠΟ) συμμετέχουν στην επιτροπή καλλιτεχνικής κρίσης  με δικαίωμα ψήφου!!!..

Δεν είναι πλέον «τιμητικές» αφού απαιτείται ο μέσος όρος εισοδήματος κατά τα 3 προηγούμενα της αίτησης οικονομικά έτη «να μην υπερβαίνει το 12πλάσιο της μηνιαίας κύριας ακαθάριστης σύνταξης που αντιστοιχεί κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου αυτού, σε δημόσιο υπάλληλο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με 35 έτη δημόσιας υπηρεσίας» (περίπου στα 10.000,00 ευρώ από 25.000,00 ευρώ που λέει ο ως τώρα ισχύων νόμος). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν θα μπορεί να παίρνει τη σύνταξη αν τα προηγούμενα 3 χρόνια πριν την αίτηση για σύνταξη ΑΠΛΑ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ. Πολύ δε περισσότερο που η  καλλιτεχνική βιοποριστική εργασία είναι περιστασιακή.
 
 
 
 

• Οι Συντάξεις που ήδη καταβάλλονται έχουν μειωθεί στα 720 ευρώ.
• ΄Εχει καταργηθεί  η τιμαριθμική αναπροσαρμογή  του ποσού της σύνταξης, πράγμα που σημαίνει ότι σύντομα οι συντάξεις αυτές σύντομα θα εκμηδενισθούν.
• Όποιος δεν εγγριθεί λόγω του περιορισμένου αριθμού, αν και έχει διακεκριμένο έργο και έχει προσφέρει διακεκριμένες υπηρεσίες, έχει δικαίωμα ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ  να επανακριθεί εντός της επομένης τριετίας.
• ΄Αν κάποιος καλλιτέχνης απορριφθεί  έχει δικαίωμα να επανέλθει με νέο έργο για ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ νέα κρίση, μετά από μια τριετία..Η τριετία στις μεγάλες ηλικίες είναι πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα για να περιμένει κανείς. Είναι επίσης  απόλυτα ξένο με κάθε έννοια δικαίου η «ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ νέα κρίση»  γιατί καμία επιτροπή δεν μπορεί να διεκδικήσει για τον εαυτό της το απόλυτα αλάθητο .Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να έχουν το περιθώριο να επανέρχονται προς νέα κρίση, εφόσον είναι απρόβλεπτο το πότε θα δημιουργήσει ο καλλιτέχνης  άξιο για διάκριση έργο.   Δεν είναι λίγες οι φορές που στην ιστορία των τεχνών ένας καλλιτέχνης μεγαλουργεί σε μεγάλη ηλικία..
• Για όσους ήδη λαμβάνουν τη σύνταξη αυτή, η σύνταξη περικόπτεται στα 720 ευρώ,
• Η σύνταξη σε  περίπτωση θανάτου- δεν μεταβιβάζεται στα ανήλικα τέκνα (παρά μόνο αν αυτά είναι ανάπηρα!!), όπως συμβαίνει άλλωστε και με τον ισχύοντα νόμο,πράγμα απαράδεκτο

 Θεωρούμε ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος 4151 / 20013, και να ορισθεί  ικανός αριθμός συντάξεων-τουλάχιστον 120 ετησίως γαι όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους  έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των ανασφάλιστων καλλιτεχνικών κλάδων... Θεωρούμε ότι οι συντάξεις για τους καλλιτέχνες –μέλη του ΕΕΤΕ πρέπει να είναι ετησίως τουλάχιστον 35. Θεωρούμε αναγκαίο με νέο νόμο να διορθωθούν όλες οι αδυναμίες του ν. 4151 / 2013, τις οποίες επισημαίνουμε, και οι οποίες κάνουν τον νόμο εν τέλει ανεφάρμοστο.   Θα έπρεπε η σύνταξη  να αυξηθεί στα 1200 ευρώ, αν η Πολιτεία θελει να τιμήσει το χώρο των Τεχνών.

 Αναλυτικά οι προτασεις μας: Παραθέτουμε αναλυτικά τα σημεία για  τροποποίηση με νέο νόμο:
 
 
 

1. Να ορισθεί απεριόριστος αριθμός- για όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους  έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των ανασφάλιστων καλλιτεχνικών κλάδων. Θεωρούμε ότι οι συντάξεις για τους καλλιτέχνες –μέλη του ΕΕΤΕ πρέπει να είναι ετησίως τουλάχιστον 35. Ο αντίστοιχος προηγούμενος Νόμος 2435/1996 προέβλεπε 30 συντάξεις ετησίως μόνο για τους εικαστικούς, συνολικά 100 συντάξεις το χρόνο. Σημειωτέον ότι αν μία χρονιά δεν εξαντλούνταν, το υπόλοιπο μεταφερόταν και συναθροιζόταν στην επόμενη χρονιά. Σύμφωνα με το ισχύοντα νόμο ο αριθμός των συντάξεων δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 20 συντάξεις ετησίως και αφορά σε 36 καλλιτεχνικούς κλάδους. Στην πράξη ο αριθμός αυτός αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες αυτών που θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης, δεδομένου ότι μόνο το 2014 από τους 32 εικαστικούς μόνον 4 συνταξιοδοτήθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι, αν και υπερήλικες παραμένουν ανασφάλιστοι.
2. Το ύψος της σύνταξης να είναι στο 80% του μηνιαίου βασικού μισθού του 1ου μισθολογικού κλιμακίου της κατηγορίας ΠΕ.  
3. Σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου η σύνταξη να μεταβιβάζεται στη σύζυγο και στα τέκνα αν είναι ανήλικα.  
4. Σε περίπτωση απόρριψης από την αρμόδια επιτροπή του ΥΠΠΟΤ, ο υποψήφιος να μπορεί να επανέλθει με νέα αίτηση την επόμενη χρονιά. Στοιχείο επαναπροσδιορισμού του ισχύοντος νόμου επιβάλλει την άμεση επανεξέταση των απορριφθέντων από την επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού «λόγω μη προσφοράς διακεκριμένων υπηρεσιών», τουλάχιστον κατ' έτος και όχι κάθε 3 χρόνια, όπως προβλέπει ο ισχύων νόμος. Στις προχωρημένες ηλικίες δεν υπάρχουν περιθώρια ζωής για την επανεξέταση σε τρία χρόνια  και ιδιαιτέρως με τον περιορισμένο αριθμό των προβλεπόμενων συντάξεων.
5. Δεν προβλέπεται από το νόμο με ποια κριτήρια ορίζεται το ποσοστό των συντάξεων κατά κλάδο. Δεν υπάρχει πρόβλεψη για την περίπτωση που κριθούν  με διακεκριμένο έργο περισσότεροι καλλιτέχνες από κάποιο κλάδο από τον  προκαταβολικά αυθαιρέτως οριζόμενο αριθμό των συντάξεων ανά κλάδο .
6. Διαδικασία που χρήζει πλήρη αποσαφήνιση αφορά στην εννεαμελή επιτροπή (7 διορισμένα μέλη και συμμετοχή 2 εκπροσώπων από τον κλάδο που κρίνεται). Για μία αντικειμενική και δίκαιη κρίση πρέπει να υπάρχουν επιτροπές αποτελούμενες από εκπροσώπους συλλογικών φορέων των καλλιτεχνικών κλάδων, Δημόσιων φορέων και ΑΕΙ των κρινόμενων χώρων. Είναι απαράδεκτο αυτό που γίνεται ως σήμερα, να κρίνουν οι διορισμένοι ως πρόσωπα κριτές –πολλοί από τους οποίους δεν έχουν καμία σχέση με τους διάφορους τομείς τέχνης που κρίνουν- και ένας διοικητικός υπάλληλος που εξ αντικειμένου δεν έχει πιστοποιημένη γνώση για το αντικείμενο που κρίνεται. Δεν έχουν σαφή εικόνα για τους εξεταζόμενους καλλιτέχνες. Προτείνουμε πενταμελή επιτροπή κατά κλάδο με τη συμμετοχή (όσον αφορά στα εικαστικά) του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, των Ανώτατων Σχολών Καλών Τεχνών και της Εθνικής Πινακοθήκης.
7. Προτείνουμε τουλάχιστον το ποσό των 25.000 ευρώ, καθαρό εισόδημα, που προκύπτει από το μέσο όρο της τελευταίας 10ετίας, από την ημερομηνία που κατετέθη η αίτηση συνταξιοδότησης. Βασικό στοιχείο θεμελίωσης σύνταξης είναι τα οικονομικά κριτήρια: Επισημαίνουμε ότι στους καλλιτέχνες και ιδιαιτέρως τους εικαστικούς δεν υπάρχει ποτέ σταθερό ετήσιο έσοδο. Το πλαφόν των 25.000 ευρώ θεωρείται απαγορευτικό για καλλιτέχνες με «διακεκριμένο» έργο. Πρέπει να ληφθούν υπόψη σοβαρά οι περιπτώσεις δημιουργών που αναγνωρίζεται το έργο τους στη δύση του παραγωγικού βίου τους. Δεν μπορούμε να καταδικάσουμε σε πενία στα γεράματα, καλλιτέχνες που αδυνατούν λόγω ηλικίας να διατηρήσουν στο προσκήνιο το δημιουργικό τους έργο και να τους «τιμωρεί» (στην ουσία) το κράτος, επειδή έκαναν ένα μεγάλο καλλιτεχνικό  έργο  (πχ έστησαν ένα γλυπτό μια φορά στη ζωή τους σε δημόσιο χώρο) και έτσι κάποια στιγμή παρουσιάζουν αυξημένα έσοδα, πράγμα άλλωστε που δεν επαναλαμβάνεται αργότερα. Η σύνταξη πρέπει να δίνεται –όπως άλλωστε συμβαίνει και με τις άλλες συντάξεις- ανεξάρτητα από την κατάσταση των λοιπών περιουσιακών στοιχείων, τα οποία μπορεί και να είναι περιστασιακά.
8. Οι καλλιτέχνες που κρίθηκαν «άξιοι» της τιμητικής σύνταξης από την επιτροπή του ΥΠΠΟΤ και απορρίφθηκαν από το Γενικό Λογιστήριο του κράτους λόγω των εισοδημάτων τους τα τελευταία 3 χρόνια που ορίζει ο νόμος,  έχουν το δικαίωμα να επανεξεταστούν από το Γενικό Λογιστήριο  και  μόνο, σε επόμενο χρόνο όταν πληρούν τις οικονομικές προϋποθέσεις.  Σήμερα, οι δικαιούχοι καλλιτέχνες –οι οποίοι έχουν ήδη κριθεί ότι  πληρούν τις προϋποθέσεις για το καλλιτεχνικό τους έργο- υποχρεούνται από τις υπηρεσίες αυθαιρέτως, να επανεξετάζονται  από την αρχή, από την επιτροπή του ΥΠΠΟΤ (πράγμα που σημαίνει μια τριετία τουλάχιστον σε επιπλέον γραφειοκρατικές διαδικασίες). Και σε αυτές τις ηλικίες δεν υπάρχουν αυτά τα χρονικά περιθώρια. Πρέπει να υπάρξει σαφής αναφορά στο νόμο.
9. Να ισχύσει ξανά το αναφερόμενο στον καταργηθέντα νόμο 214/73, αρθρο 2 , παρ. 2 , όπου « καθιστάμενοι συνταξιούχοι δικαιούνται την περαιτέρω εις την λογοτεχνίαν και τις καλές τέχνες απασχόληση» . Αυτό είναι αναγκαίο για την ανάπτυξη των τεχνών και του τόπου. Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι ο καλλιτέχνης όταν φθάνει στην ώριμη ηλικία έχει ένα λόγο κοινωνικο-πολιτικο-φιλοσοφικό-διδακτικό και έργο και αυτά πρέπει να προσφέρονται στη δημόσια ζωή προς όφελος και προβολή του τόπου. Σε αυτή την ηλικία η αγωνία κάθε δημιουργού είναι να εξασφαλίσει το έργο του σε χώρο και ταξινόμηση, να το αφήσει παρακαταθήκη και αποθησαύρισμα στο μέλλον. Αυτό σημαίνει δυνατότητα οικονομική με σύνταξη  που του δίδει τιμή και ασφάλεια και την ελεύθερη οικονομική διαχείριση του έργου του προς όφελος όλων μας. ΄Αλλωστε, καλλιτέχνες φθάνουν σε ηλικία συνταξιοδότησης έχοντας ήδη δημιουργήσει τα προηγούμενα χρόνια μεγάλο αριθμό έργων τα οποία κατέχουν και συνεχίζουν ως το θάνατό τους να δημιουργούν. Θα πρέπει να μπορούν να εκθέτουν και να κυκλοφορεί το έργο τους νόμιμα, καθώς η μεταφορά έργων σε οποιοδήποτε εκθεσιακό χώρο, συνοδεύεται με δελτίο αποστολής, το οποίο προϋποθέτει διπλότυπο παροχής υπηρεσιών από την Εφορία.
10. Τέλος, επισημαίνουμε μία παράβαση του νόμου που συντελείται από το 2007: Δεν υλοποιείται ο νόμος όσον αφορά στη  ρύθμιση του άρθρου 2, §14, α,β του Ν.3620/2007  για το κοινωνικό πρόβλημα που είχε δημιουργήσει ο Ν.3075/2002. Ενώ αποκαταστάθηκαν «ηθικά» όλες οι περιπτώσεις καλλιτεχνών που από το 2000 κρίθηκαν «άξιοι τιμής» και δεν πήραν σύνταξη λόγω των τότε (2002-2007) προϋποθέσεων, δεν τηρήθηκε, τουλάχιστον, για τους δικαιούχους που «αποκαταστάθηκαν» η υποχρέωση καταβολής των συντάξεων αναδρομικά από την ημέρα που κατέθεσαν την αίτησή τους. Προς ενημέρωση, πολλοί των δικαιούχων απεβίωσαν. Κύριε Υπουργέ
    
    Η καθολική λύση του Ασφαλιστικού – Συνταξιοδοτικού των εικαστικών αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας και αναφαίρετο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου καλλιτέχνη. Η Πολιτεία δεν επιτρέπεται να αντιμετωπίζει την Τέχνη και τους ανθρώπους που τη δημιουργούν σαν αναλώσιμα προϊόντα και διακοσμητικά στοιχεία για βιτρίνες. Η αδιαφορία για τους όρους και τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο καλλιτέχνης καλείται να εκφραστεί οδηγεί στην σταδιακή κατάργηση του πολιτιστικού προσανατολισμού και στον παροπλισμό των  εμπνευστών του.-
    
    Η Πολιτεία έχει θεσπίσει τις συντάξεις καλλιτεχνών λογοτεχνών, αναγνωρίζοντας το κενό στην κοινωνική ασφάλιση.
    
     Θα μιλούσαμε αλλιώς για αυτές τις συντάξεις αν είχε λυθεί το ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών . όμως μως σήμερα είναι ο μοναδικός πόρος ζωής για τους ηλικιωμένους καλλιτέχνες. Όμως είναι εξαιρετικά ανεπαρκείς.
    
    Συγκεκριμένα:
    
    Δίνονται μόνο 20 συντάξεις συνολικά, στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων (ζωγράφων, γλυπτών, συγγραφέων, ποιητών, μουσουργών, συνθετών, λαϊκών καλλιτεχνών, κλπ 36 καλλιτεχνικών κλάδων) που αν και συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με τη δημιουργία τους, αν και δώσανε όλη τους τη ζωή σε αυτό που λέγεται «συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας», στον Πολιτισμό, τους καταδικάζουν στην απόλυτη ανέχεια, εφόσον είναι παντελώς ανασφάλιστοι οι περισσότεροι.
    
    Τα όριο συνταξιοδότησης ανεβαίνει στο 67^ο έτος   αντί του 65^ου.
     
11. Το Ύψος  της σύνταξης  περιορίσθηκε στα 720 ευρώ.
12. Προβλέπεται ως προϋπόθεση να μη λαμβάνουν άλλη σύνταξη ίση ή μεγαλύτερη των 720 ευρώ από οποιονδήποτε δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα κύριας ή επικουρικής ασφάλισης. Η  σύνταξη περικόπτεται ώστε το  άθροισμα και των δύο συντάξεων να μην υπερβαίνει τα 720 ευρώ.
13. Δύο Διοικητικοί υπάλληλοι (ένας του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και ένας του ΥΠΠΟ) συμμετέχουν στην επιτροπή καλλιτεχνικής κρίσης  με δικαίωμα ψήφου!!!..

14. Δεν είναι πλέον «τιμητικές» αφού απαιτείται ο μέσος όρος εισοδήματος κατά τα 3 προηγούμενα της αίτησης οικονομικά έτη «να μην υπερβαίνει το 12πλάσιο της μηνιαίας κύριας ακαθάριστης σύνταξης που αντιστοιχεί κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου αυτού, σε δημόσιο υπάλληλο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με 35 έτη δημόσιας υπηρεσίας» (περίπου στα 10.000,00 ευρώ από 25.000,00 ευρώ που λέει ο ως τώρα ισχύων νόμος). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν θα μπορεί να παίρνει τη σύνταξη αν τα προηγούμενα 3 χρόνια πριν την αίτηση για σύνταξη ΑΠΛΑ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ. Πολύ δε περισσότερο που η  καλλιτεχνική βιοποριστική εργασία είναι περιστασιακή.
     
     
     
    
    

15. Οι Συντάξεις που ήδη καταβάλλονται έχουν μειωθεί στα 720 ευρώ.
16. ΄Εχει καταργηθεί  η τιμαριθμική αναπροσαρμογή  του ποσού της σύνταξης, πράγμα που σημαίνει ότι σύντομα οι συντάξεις αυτές σύντομα θα εκμηδενισθούν.
17. Όποιος δεν εγγριθεί λόγω του περιορισμένου αριθμού, αν και έχει διακεκριμένο έργο και έχει προσφέρει διακεκριμένες υπηρεσίες, έχει δικαίωμα ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ  να επανακριθεί εντός της επομένης τριετίας.
18. ΄Αν κάποιος καλλιτέχνης απορριφθεί  έχει δικαίωμα να επανέλθει με νέο έργο για ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ νέα κρίση, μετά από μια τριετία..Η τριετία στις μεγάλες ηλικίες είναι πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα για να περιμένει κανείς. Είναι επίσης  απόλυτα ξένο με κάθε έννοια δικαίου η «ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ νέα κρίση»  γιατί καμία επιτροπή δεν μπορεί να διεκδικήσει για τον εαυτό της το απόλυτα αλάθητο .Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να έχουν το περιθώριο να επανέρχονται προς νέα κρίση, εφόσον είναι απρόβλεπτο το πότε θα δημιουργήσει ο καλλιτέχνης  άξιο για διάκριση έργο.   Δεν είναι λίγες οι φορές που στην ιστορία των τεχνών ένας καλλιτέχνης μεγαλουργεί σε μεγάλη ηλικία..
19. Για όσους ήδη λαμβάνουν τη σύνταξη αυτή, η σύνταξη περικόπτεται στα 720 ευρώ,
20. Η σύνταξη σε  περίπτωση θανάτου- δεν μεταβιβάζεται στα ανήλικα τέκνα (παρά μόνο αν αυτά είναι ανάπηρα!!), όπως συμβαίνει άλλωστε και με τον ισχύοντα νόμο,πράγμα απαράδεκτο
21.  
    
    Θεωρούμε ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος 4151 / 20013, και να ορισθεί  ικανός αριθμός συντάξεων-τουλάχιστον 120 ετησίως γαι όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους  έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των ανασφάλιστων καλλιτεχνικών κλάδων... Θεωρούμε ότι οι συντάξεις για τους καλλιτέχνες –μέλη του ΕΕΤΕ πρέπει να είναι ετησίως τουλάχιστον 35. Θεωρούμε αναγκαίο με νέο νόμο να διορθωθούν όλες οι αδυναμίες του ν. 4151 / 2013, τις οποίες επισημαίνουμε, και οι οποίες κάνουν τον νόμο εν τέλει ανεφάρμοστο.   Θα έπρεπε η σύνταξη  να αυξηθεί στα 1200 ευρώ, αν η Πολιτεία θελει να τιμήσει το χώρο των Τεχνών.
    
     Αναλυτικά οι προτασεις μας: Παραθέτουμε αναλυτικά τα σημεία για  τροποποίηση με νέο νόμο:
    
     
22. Να ορισθεί απεριόριστος αριθμός- για όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους  έως ότου δοθεί καθολική λύση στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των ανασφάλιστων καλλιτεχνικών κλάδων. Θεωρούμε ότι οι συντάξεις για τους καλλιτέχνες –μέλη του ΕΕΤΕ πρέπει να είναι ετησίως τουλάχιστον 35. Ο αντίστοιχος προηγούμενος Νόμος 2435/1996 προέβλεπε 30 συντάξεις ετησίως μόνο για τους εικαστικούς, συνολικά 100 συντάξεις το χρόνο. Σημειωτέον ότι αν μία χρονιά δεν εξαντλούνταν, το υπόλοιπο μεταφερόταν και συναθροιζόταν στην επόμενη χρονιά. Σύμφωνα με το ισχύοντα νόμο ο αριθμός των συντάξεων δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 20 συντάξεις ετησίως και αφορά σε 36 καλλιτεχνικούς κλάδους. Στην πράξη ο αριθμός αυτός αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες αυτών που θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης, δεδομένου ότι μόνο το 2014 από τους 32 εικαστικούς μόνον 4 συνταξιοδοτήθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι, αν και υπερήλικες παραμένουν ανασφάλιστοι.
23. Το ύψος της σύνταξης να είναι στο 80% του μηνιαίου βασικού μισθού του 1ου μισθολογικού κλιμακίου της κατηγορίας ΠΕ.  
24. Σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου η σύνταξη να μεταβιβάζεται στη σύζυγο και στα τέκνα αν είναι ανήλικα.  
25. Σε περίπτωση απόρριψης από την αρμόδια επιτροπή του ΥΠΠΟΤ, ο υποψήφιος να μπορεί να επανέλθει με νέα αίτηση την επόμενη χρονιά. Στοιχείο επαναπροσδιορισμού του ισχύοντος νόμου επιβάλλει την άμεση επανεξέταση των απορριφθέντων από την επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού «λόγω μη προσφοράς διακεκριμένων υπηρεσιών», τουλάχιστον κατ' έτος και όχι κάθε 3 χρόνια, όπως προβλέπει ο ισχύων νόμος. Στις προχωρημένες ηλικίες δεν υπάρχουν περιθώρια ζωής για την επανεξέταση σε τρία χρόνια  και ιδιαιτέρως με τον περιορισμένο αριθμό των προβλεπόμενων συντάξεων.
26. Δεν προβλέπεται από το νόμο με ποια κριτήρια ορίζεται το ποσοστό των συντάξεων κατά κλάδο. Δεν υπάρχει πρόβλεψη για την περίπτωση που κριθούν  με διακεκριμένο έργο περισσότεροι καλλιτέχνες από κάποιο κλάδο από τον  προκαταβολικά αυθαιρέτως οριζόμενο αριθμό των συντάξεων ανά κλάδο .
27. Διαδικασία που χρήζει πλήρη αποσαφήνιση αφορά στην εννεαμελή επιτροπή (7 διορισμένα μέλη και συμμετοχή 2 εκπροσώπων από τον κλάδο που κρίνεται). Για μία αντικειμενική και δίκαιη κρίση πρέπει να υπάρχουν επιτροπές αποτελούμενες από εκπροσώπους συλλογικών φορέων των καλλιτεχνικών κλάδων, Δημόσιων φορέων και ΑΕΙ των κρινόμενων χώρων. Είναι απαράδεκτο αυτό που γίνεται ως σήμερα, να κρίνουν οι διορισμένοι ως πρόσωπα κριτές –πολλοί από τους οποίους δεν έχουν καμία σχέση με τους διάφορους τομείς τέχνης που κρίνουν- και ένας διοικητικός υπάλληλος που εξ αντικειμένου δεν έχει πιστοποιημένη γνώση για το αντικείμενο που κρίνεται. Δεν έχουν σαφή εικόνα για τους εξεταζόμενους καλλιτέχνες. Προτείνουμε πενταμελή επιτροπή κατά κλάδο με τη συμμετοχή (όσον αφορά στα εικαστικά) του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, των Ανώτατων Σχολών Καλών Τεχνών και της Εθνικής Πινακοθήκης.
28. Προτείνουμε τουλάχιστον το ποσό των 25.000 ευρώ, καθαρό εισόδημα, που προκύπτει από το μέσο όρο της τελευταίας 10ετίας, από την ημερομηνία που κατετέθη η αίτηση συνταξιοδότησης. Βασικό στοιχείο θεμελίωσης σύνταξης είναι τα οικονομικά κριτήρια: Επισημαίνουμε ότι στους καλλιτέχνες και ιδιαιτέρως τους εικαστικούς δεν υπάρχει ποτέ σταθερό ετήσιο έσοδο. Το πλαφόν των 25.000 ευρώ θεωρείται απαγορευτικό για καλλιτέχνες με «διακεκριμένο» έργο. Πρέπει να ληφθούν υπόψη σοβαρά οι περιπτώσεις δημιουργών που αναγνωρίζεται το έργο τους στη δύση του παραγωγικού βίου τους. Δεν μπορούμε να καταδικάσουμε σε πενία στα γεράματα, καλλιτέχνες που αδυνατούν λόγω ηλικίας να διατηρήσουν στο προσκήνιο το δημιουργικό τους έργο και να τους «τιμωρεί» (στην ουσία) το κράτος, επειδή έκαναν ένα μεγάλο καλλιτεχνικό  έργο  (πχ έστησαν ένα γλυπτό μια φορά στη ζωή τους σε δημόσιο χώρο) και έτσι κάποια στιγμή παρουσιάζουν αυξημένα έσοδα, πράγμα άλλωστε που δεν επαναλαμβάνεται αργότερα. Η σύνταξη πρέπει να δίνεται –όπως άλλωστε συμβαίνει και με τις άλλες συντάξεις- ανεξάρτητα από την κατάσταση των λοιπών περιουσιακών στοιχείων, τα οποία μπορεί και να είναι περιστασιακά.
29. Οι καλλιτέχνες που κρίθηκαν «άξιοι» της τιμητικής σύνταξης από την επιτροπή του ΥΠΠΟΤ και απορρίφθηκαν από το Γενικό Λογιστήριο του κράτους λόγω των εισοδημάτων τους τα τελευταία 3 χρόνια που ορίζει ο νόμος,  έχουν το δικαίωμα να επανεξεταστούν από το Γενικό Λογιστήριο  και  μόνο, σε επόμενο χρόνο όταν πληρούν τις οικονομικές προϋποθέσεις.  Σήμερα, οι δικαιούχοι καλλιτέχνες –οι οποίοι έχουν ήδη κριθεί ότι  πληρούν τις προϋποθέσεις για το καλλιτεχνικό τους έργο- υποχρεούνται από τις υπηρεσίες αυθαιρέτως, να επανεξετάζονται  από την αρχή, από την επιτροπή του ΥΠΠΟΤ (πράγμα που σημαίνει μια τριετία τουλάχιστον σε επιπλέον γραφειοκρατικές διαδικασίες). Και σε αυτές τις ηλικίες δεν υπάρχουν αυτά τα χρονικά περιθώρια. Πρέπει να υπάρξει σαφής αναφορά στο νόμο.
30. Να ισχύσει ξανά το αναφερόμενο στον καταργηθέντα νόμο 214/73, αρθρο 2 , παρ. 2 , όπου « καθιστάμενοι συνταξιούχοι δικαιούνται την περαιτέρω εις την λογοτεχνίαν και τις καλές τέχνες απασχόληση» . Αυτό είναι αναγκαίο για την ανάπτυξη των τεχνών και του τόπου. Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι ο καλλιτέχνης όταν φθάνει στην ώριμη ηλικία έχει ένα λόγο κοινωνικο-πολιτικο-φιλοσοφικό-διδακτικό και έργο και αυτά πρέπει να προσφέρονται στη δημόσια ζωή προς όφελος και προβολή του τόπου. Σε αυτή την ηλικία η αγωνία κάθε δημιουργού είναι να εξασφαλίσει το έργο του σε χώρο και ταξινόμηση, να το αφήσει παρακαταθήκη και αποθησαύρισμα στο μέλλον. Αυτό σημαίνει δυνατότητα οικονομική με σύνταξη  που του δίδει τιμή και ασφάλεια και την ελεύθερη οικονομική διαχείριση του έργου του προς όφελος όλων μας. ΄Αλλωστε, καλλιτέχνες φθάνουν σε ηλικία συνταξιοδότησης έχοντας ήδη δημιουργήσει τα προηγούμενα χρόνια μεγάλο αριθμό έργων τα οποία κατέχουν και συνεχίζουν ως το θάνατό τους να δημιουργούν. Θα πρέπει να μπορούν να εκθέτουν και να κυκλοφορεί το έργο τους νόμιμα, καθώς η μεταφορά έργων σε οποιοδήποτε εκθεσιακό χώρο, συνοδεύεται με δελτίο αποστολής, το οποίο προϋποθέτει διπλότυπο παροχής υπηρεσιών από την Εφορία.
31. Τέλος, επισημαίνουμε μία παράβαση του νόμου που συντελείται από το 2007: Δεν υλοποιείται ο νόμος όσον αφορά στη  ρύθμιση του άρθρου 2, §14, α,β του Ν.3620/2007  για το κοινωνικό πρόβλημα που είχε δημιουργήσει ο Ν.3075/2002. Ενώ αποκαταστάθηκαν «ηθικά» όλες οι περιπτώσεις καλλιτεχνών που από το 2000 κρίθηκαν «άξιοι τιμής» και δεν πήραν σύνταξη λόγω των τότε (2002-2007) προϋποθέσεων, δεν τηρήθηκε, τουλάχιστον, για τους δικαιούχους που «αποκαταστάθηκαν» η υποχρέωση καταβολής των συντάξεων αναδρομικά από την ημέρα που κατέθεσαν την αίτησή τους. Προς ενημέρωση, πολλοί των δικαιούχων απεβίωσαν.